Derde dag... zeven heuvelen

De dag begon droog,wat helaas niet van lange duur was. Gelukkig hadden de mannen flink de pas erin en zaten zij binnen een korte tijd al richting Mook.
Daar gaan de dertigers af,waarbij je in een soort "gat"valt.Even weinig mensen en geen muziek.Juist op dat stuk wilde ik graag gaan kijken. Helaas was dat niet mogelijk.De telefoontjes melden dat het goed ging. Op wat binnen been schuur plekken en wat spierpijn bij Sep.Met een tasje met weer meloen en spierspray en verzachtende creme ging ik samen met Joke (oma en moeder van jw)richting Groesbeek.
Heb je eindelijk een mooi plekje bij het begin van de heuvels,ligt het netwerk plat.Goh handig joh die mobiloos.Wel tig keer proberen te bellen. Uiteindelijk te pakken...ze waren erg dichtbij:-). Eindelijk zagen we ze,het waaide nogal dus kropen we achter een tent en daar zakte Sep lekker in een stoeltje. Jw sloeg het stoeltje af want dan kom ik echt niet meer omhoog...
Nog even kop koffie en een flinke knuffel en daar ging het tweetal weer.De heuvels op en weer af. We zaten nog niet in de auto of het kwam met bakken uit de hemel vallen.
Halverwege de heuvels die normaal te doen waren maar door wind regen en hagel het aanvoelde als steekjes.
Dat was het moment dat Sep brak en zachtjes onder zijn regencape liep te huilen dat hij niet meer kon.
Godzijdank heb ik dat niet gezien...geloof me bij het horen hiervan stroomde de tranen over mijn wangen.
Bij een oud busje langs de heuvels wat mut vol was trokken ze Sep naar binnen. "Kom maar jongen,ff bijkomen,en wil je wat drinken? "zie foto.
Heel even leek het te gaan,totdat er weer een heuvel kwam.En daar was ineens de bekende reddende engel.De engel was in de 60 hadal tig keer de vierdaagse gelopen,moest helaas door kanker twee jaar verloren laten gaan maar ging er nu helemaal weer voor!!
Ik ga jou erdoor heen helpen,zei ze tegen Sep. Voor jw was dat een heerlijk moment want even een vreemde die dat doet is natuurlijk geweldig.Oppeppen is leuk maar soms is je potje gewoon leeg. De mevrouw pakte Sep onder zijn arm en met een flinke pas erin ging hij ervandoor. Drie kwartier lang liep Jw op gepaste afstand erachter totdat...er een oversteek was waar de politie Huut zei en Sep en mevrouw Engel mocht doorlopen. Het volgende moment moest Jw een flinke run maken om Sep te zien.Met een verstuikte enkel en bijna 90 km in je benen gaat dat niet echt soepel meer. Heee hoorde Jw en keek naast zich..ruik jij bier riep een militair. Nee mijn zoon loopt daar,hij zat er doorheen en nu pept die mevrouw hem op. "Wacht maar zei de militair en holde achter Sep aan...Sep Sep riep hij je vader wacht op je.. hij huilde :-) Sep moest lachen waarop de soldaat hard riep...mensen een groot applaus voor deze jongen! En zo haalde zij beide dag drie! Met dank aan vele mensen onderweg.Kanjers morgen de via gladiola .Laatste nacht ..en oja en schoenen zijn droog.. met de fohn gedaan;-).Go for it!!